Nöropsikiyatri Arşivi; 2013;50(1):23-29
Multipl Skleroz Hastalarında Hafif ve Şiddetli Yeti Yitiminin Yürüme Yeteneği ve Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi: 6 Aylık Takip Çalışması
Ö Ertekin, S Özakbaş, E İdiman, ZC Algun
Şifa Üniversitesi, İzmir
Amaç: Multipl Skleroz (MS) hastalarında, 12 haftalık gözetimli egzersiz programının
(GEP) yaşam kalitesi, yürüme yeteneği, denge bozukluğu ve yorgunluk üzerine
etkisini saptamak ve hastaların yeti yitimi şiddetine göre bu sonuçları
karşılaştırmaktır.
Yöntemler: Yirmi dört MS hastasının demografik ve tıbbi verileri kaydedildi. Yeti
yitimi (EDSS), fonksiyonel denge (Berg Denge Skalası-BDS), aktivite içinde kendine
güven (Aktiviteye Spesifik Denge Güvenlik Skalası-ABC_S); yürüme güçlüğü
(Multipl Skleroz Yürüme Skalası, MSYS-12), yorgunluk (Yorgunluk Etki Skalası (YES),
yaşam kalitesi (Multiple Sclerosis International Quality of Life questionnaire-
MUSIQOL) tedavi öncesinde, tedavi bitiminde (3. ay) ve kontrolde (6.ay)
değerlendirildi. Ayrıca yeti yitimi şiddeti ve hastalık yılına göre hastaların
fizyoterapiden faydalanma oranları hesaplandı.
Bulgular: Yaş ortalaması 45,2±8,6 yıl olan 17 katılımcının (7 hasta akut atak nedeniyle
çalışmadan ayrıldı), MSYS-12, BDS ve ABC Skalası ortalamaları arasındaki farkın tedavi
bitiminde yapılan ikinci değerlendirmeden kaynaklandığı (p<0,001) ve bu farkın kontrol
değerlendirmesinde de korunduğu saptandı (sırasıyla, p<0,001, p=0,003, p=0,001).
MUSIQOL ortalamaları arasındaki farkın ise kontrol değerlendirmesinden kaynaklandığı
saptandı (p=0,014). Ayrıca MUSIQOL ile YES total ve alt grup skorları arasında, MSYS-12
ile MUSIQOL, BDS, ABC Skalası ve YES total ve alt grupları ve EDSS arasında da anlamlı
korelasyon vardı (p<0,05).
Sonuç: On iki haftalık GEP sonrasında hafif ve şiddetli yeti yitimine sahip olan tüm
katılımcılarda yaşam kalitesi ve yürüme yeteneğinde benzer iyileşmelerin ortaya
çıkması ve yürüme yeteneğindeki kazanımların yaşam kalitesindeki artışla ilişkili
olması nedeniyle rehabilitasyon ekibinin yeti yitimi düzeyinden bağımsız olarak MS
hastalarının fiziksel aktivite düzeylerini artırmaları için egzersiz programları içinde
yer almaya teşvik etmeleri gerekmektedir.
The Effects of Low and Severe Disability on Walking Abilities and Quality of Life in Multiple Sclerosis
Objective: To explore the effects of 12-week supervised exercise program (SEP) on
quality of life (QoL), walking abilities, balance impairment and fatigue in patients with
multiple sclerosis (MS) and to compare these outcomes according to the severity of
the disability.
Methods: Demographic characteristics and medical history of a total of 24 MS
patients were recorded. Disability [The Expanded Disability Status Scale (EDSS)],
functional balance [TheBerg Balance Scale (BBS)], balance confidence [The
Activities-pecific Balance Confidence (ABC)_Scale], walking difficulties [The 12-
Item Multiple Sclerosis Walking Scale (MSWS-12)], fatigue [The Fatigue Impact
Scale (FIS)], QoL [The MS International Quality of Life (MUSIQOL)] were evaluated
before, at the end of the treatment (3rd month) and at the 6th month. Additionally,
the effectiveness rate of the physiotherapy was calculated according to the
disability and disease duration.
Results: The outcome results of the 17 participants with a mean age of 45.2±8.6 years
(seven patients were excluded because of acute attacks) showed that the differences
between the mean scores of MSWS-12, BBS and ABC_Scale were resulted from the
2nd assessment (p<0.001), and this differences remained at the follow-up
measurements (p<0.001, p=0.003, p=0.001, respectively). The differences between the
MUSIQOL scores were resulted from the 3rd assessment at the follow-up (p=0.014).
There were statistically significant and positive correlation between the scores of
MUSIQOL significantly positively correlated with scores of FIS-total and subgroups, in
addition, MSWS-12 significantly positively correlated with MUSIQOL, BBS, ABC_Scale,
FIS-total and subgroups, and EDSS scores (p<0.05).
Conclusion: 12-week SEP was resulted in similar improvements in QoL and walking
abilities in both patients with low and severe disabilities. Additionally, these findings
strongly suggest that treatment for walking abilities may also extend to improvements in
QoL. Therefore, the rehabilitation team should consider the benefits of regular exercise
and should focus and encourage people with MS to participate in exercise independent
from the disease severity.