Nöropsikiyatri Arşivi; 2013;50(Ek 1):30-35
Migrende Profilaktik Tedavi
AE Gürsoy, M Ertaş
Bezmialem Vakıf Üniversitesi, İstanbul
Migren epizodik başağrısı atakları ve eşlik eden semptomlarla karakterize sık
rastlanılan kronik nörolojik bir hastalıktır. Migrenin farmakolojik tedavisi akut
veya profilaktik tedavileri içerir, sık ve şiddetli başağrısı atakları olan hastalar her
iki tedaviye de gereksinim duyarlar. Profilaktik tedavi başlıca atak sıklığı, süresi
ve şiddetini azaltmak, akut tedavi yararlanımını artırmak ve hastanın fonksiyonel
durumunu iyileştirmek amacıyla kullanılır. Profilaktik tedavi ayrıca epizodik
migrenin kronik migrene dönüşümünü önleyebilir ve sağlık harcamalarında azalma
sağlayabilir. Migren profilaksisinde kullanımda olan farmakolojik ilaç seçenekleri
oldukça geniştir. Profilaktik tedavide kullanılan başlıca gruplar ß-blokerler, topiramat
ve valproat gibi antikonvülzan ilaçlar, amitriptilin ve selektif serotonin ve selektif
serotonin-norepinefrin gerialım inhibitorleri (SNRI’lar) gibi antidepresanlar, kalsiyum
kanal antagonistleri ve nörotoksinlerdir. Profilaktik tedavide kullanılacak ilaç, etkinlik
ve yan etki profiline göre seçilmeli, hastanın eşlik eden ve komorbid hastalıkları da
göz önünde bulundurulmalıdır.
Prophylactic Treatment of Migraine
Migraine is a common chronic neurological disease characterized by episodic attacks
of headache and associated symptoms. The pharmacological treatment of migraine
may be acute or prophylactic, and patients with frequent, severe headaches often
require both approaches. Prophylactic treatment is used to reduce the frequency,
duration, or severity of attacks, to enhance the benefits of acute treatments, and to
improve patient’s ability to function normally. Prophylactic treatment may also prevent
progression from episodic migraine to chronic migraine and may result in reductions
in health-care cost. The currently available pharmacological options for migraine
prophylaxis include a wide array of medications. The major medication groups for
prophylactic treatment include ß-blockers, anticonvulsant, drugs such as topiramate
and valproate, antidepressant drugs, such as amitriptyline and selective serotonin
and selective serotonin-norepinephrine reuptake inhibitors (SNRIs), calcium channel
antagonists and neurotoxins. The agent for prophylactic treatment should be chosen
based on the efficacy and side-effect profile of the drug, and the patient’s coexistent
and comorbid conditions.