Amaç: Bu çalışmada, genel iyi oluş ile sosyal destek arasındaki ilişkilerin meta analiz aracılığı ile incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, sosyal destek ile yaşam doyumu, öznel iyi oluş, öz saygı, depresyon ve yalnızlık arasındaki ilişkilerin incelendiği araştırmalar meta analiz kapsamına alınmıştır. Yöntem: Alan yazın taraması yapılarak, ele alınan değişkenler arasındaki ilişkileri inceleyen çalışmalar belirlenmiş ve ölçütlere uygun olan araştırmalar analiz sürecine alınmıştır. Ölçütler; çalışmaların Türkiye’de gerçekleştirilmiş olması ve ele alınan değişkenler arasında bir korelasyon değeri rapor etmiş olmasıdır. Meta analiz sürecinde tesadüfi etkiler modeli kullanılmıştır. Bulgular: İyi oluş değişkenleri ile sosyal destek arasında pozitif yönde orta düzeyde, depresyon ve yalnızlığın sosyal destek ile negatif yönde orta düzeyde ilişkili olduğu bulunmuştur. Sosyal destek kaynakları açı- sından, iyi oluş değişkenleri için aileden algılanan desteğin, depresyon ve yalnızlık değişkenleri için arkadaşlardan algılanan desteğin ortalama etki büyüklüklerinin diğer destek kaynaklarına göre daha güçlü olduğu saptanmıştır. Yaşlılarla yapılan çalışmaların ortalama etki büyüklüğü, hem iyi oluş hem de depresyon/yalnızlık değişkenleri için, diğer yaş gruplarından kişilerle yapılan çalışmalara göre daha yüksek bulunmuş- tur. Ayrıca tezlerde rapor edilen değerlerin ortalama etki büyüklükleri, makalelerdeki değerlerden daha yüksek çıkmıştır. Sonuç: Elde edilen bulguların, söz konusu değişkenler arasındaki iliş- kilerin daha iyi anlaşılması konusunda katkı sunması beklenmektedir.

Objective: The purpose of this study was to investigate overall relationships between well-being and social support through metaanalysis. Studies which investigated associations between social support and life satisfaction, subjective well-being, self-esteem, depression, loneliness were included in the meta-analysis. Method: By doing literature review to assess studies for potential inclusion; studies were included which met the inclusion criteria. Inclusion criteria were that studies must be conducted in Turkey and must report a correlation coefficient between study variables. Data were analyzed using a random effect model. Results: It was found that there was a positive relationship between overall well-being and social support; level of social support was negatively correlated with depression and loneliness. For well-being variables, the mean effect size of perceived support from family and for depression/loneliness, the mean effect size of perceived support from friends were significantly stronger than other support sources. For both well-being variables and depression/loneliness variables, mean effect size of studies conducted with older people was significantly stronger than studies conducted with other age groups. Also, mean effect size of theses were significantly stronger than articles. Conclusion: The findings are expected to contribute to a better understanding of relationships between social support and well-being.