Nöropsikiyatri Arşivi; 2016;53(4):334-337
İleri Yaş ve İskemik İnme: Yedinci Dekad ile Sekizinci Dekadların Karşılaştırılması
B Baştan, S Günaydın, FB Balcı, H Acar, A Mutlu, F Özer, Ö Çokar
Haseki Training and Research Hospital, İstanbul
Amaç: İnme sıklığı yaşla birlikte artış göstermektedir. Akut iskemik
inmeli hastaların yaklaşık yarısı 70-89 yaşları arasındadır.
Yöntem: Bu çalışmada, hastanemiz nöroloji kliniğinde yatırılarak izlenen
70-89 yaşlarındaki 770 iskemik inme hastasının dosyası retrospektif
olarak incelendi. Bu hastaların 407’si 70-79 (7. dekad), 363’ü ise 80-89
(8.dekad) yaşlarındaydı. Her iki dekaddaki hastaların demografik özellikleri,
eşlik eden sistemik hastalıkları, iskemik inme tipi ve inme sonlanım
ölçütleri analiz edildi.
Bulgular: Hipertansiyon, diyabetes mellitus ve yüksek glikolize hemoglobin
düzeyleri (HbA1c ≥ %6,5) sıklığının 7. dekadda (sırasıyla, %80,6’ya
karşı %70,8, p=0,002; %32,2’ye karşı 21,8, p=0,001; %35’e karşı %23,2,
p=0,003); atrial fibrilasyon sıklığının ise 8. dekadda daha fazla olduğu
saptandı (%49,3’e karşı %41,5, p=0,03). Hiperkolesterolemi, geçirilmiş
inme öyküsü ve antiagregan ve/veya antikoagülan kullanımı iki yaş grubu
arasında farklı değildi. Oxfordshire Community Stroke Project (OCSP)
sınıflamasına göre, 7. dekadda en sık görülen iskemik inme tipi laküner
(LACI); 8. dekadda ise parsiyel anterior sirkülasyon enfarktı (PACI) idi.
Modifiye Rankin Skoru’na (MRS) göre bağımsız yaşama oranı 7. dekadda
daha yüksek idi (%42,8’e karşı %27,8, p<0,001).
Sonuç: Bu çalışmada, yedinci ve sekizinci dekadlardaki iskemik inme hastalarının
klinik özelliklerinin farklılık gösterdiği saptandı.Buna göre, iskemik
inmeli yaşlı hastaların homojen bir grup olarak kabul edilemeyeceği anla-
şılmaktadır. Ancak bu çalışma hastane temelli olduğundan dolayı sonuçların
epidemiyolojik çalışmalarla desteklenmesine ihtiyaç vardır.
Ischemic Stroke in the Elderly: Septuagenarians Versus Octogenarians
Introduction: Stroke prevalence is known to increase with age.
Approximately 50% of acute ischemic stroke patients are aged
between 70 and 89 years.
Methods: In this study, records of 770 ischemic stroke patients
who were 70–89 years old were retrospectively examined (407
septuagenarians and 363 octogenarians). The demographics, comorbid
conditions, ischemic stroke type, and stroke outcome for the two age
groups were analyzed.
Results: Comorbid hypertension, diabetes mellitus, and HbA1c
levels of =6.5% more frequently occurred in septuagenarians than in
octogenarians (80.6% versus 70.8%, p=0.002; 32.2% versus 21.8%,
p=0.001; and 35% versus 23.2%, p=0.003, respectively), whereas
atrial fibrillation was significantly higher in octogenarians (49.3% versus
41.5%, p=0.03). Hypercholesterolemia, previous stroke history, and
antiaggregant and/or anticoagulant use were not significantly different
between the two age groups. Based on the Oxfordshire Community
Stroke Project classification, the most common stroke subtype in the
septuagenarian group was a lacunar infarction and in the octogenarian
group, it was a partial anterior circulation infarct. According to the
Modified Ranking Score, the number of patients living independently
was higher for septuagenarians (42.8% versus 27.8%, p<0.001).
Conclusion: The present findings indicate that the clinical
characteristics of ischemic stroke differed between septuagenarians
and octogenarians. Therefore, elderly stroke patients cannot be
accepted as a homogeneous group. Because this is a hospital-based
study, our findings need to be tested via additional epidemiological
studies.