Nöropsikiyatri Arşivi; 2020;57(1):3-8
Behçet ve Multipl Skleroz Hastalarında Huzursuz Bacaklar Sendromu: Sıklık, İlişkili OlduğuDurumlar, Klinik Özellikler
A Önalan , Z Matur , M Pehlivan, G Akman
İstanbul Bilim Üniversitesi, İstanbul
Amaç: Behçet Hastalığı (BH) ve Multipl Skleroz (MS) hastalarında Huzursuz
Bacaklar Sendromunun (HBS) prevalans ve özelliklerini araştırmak.
Yöntem: Poliklinikten takipli BH ve MS hastaları ardışık olarak çalışmaya
alındı. Kontrol grubuna bilinen bir periferik veya merkezi sinir sistemi
bozukluğu olmayan gönüllü denekler alındı. BH grubu nörolojik tutulumu
olan BH [Nöro-Behçet Hastalığı (NBH)] ve herhangi bir nörolojik tutulumu
olmayan BH (diğer BH) olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. Demografik bilgiler,
öz ve soygeçmiş özellikleri toplandı ve tüm hastaların nörolojik muayeneleri
yapıldı. Hastalar HBS tanı kriterlerinin varlığı açısından değerlendirildi.
Huzursuz Bacaklar Sendromu Tanımlama Formu ve Uluslararası Huzursuz
Bacaklar Sendromu Çalışma Grubu (UHBSÇG) Derecelendirme Ölçeği
kullanılarak HBS özellikleri ve şiddeti değerlendirildi. BH ve MS hastalarının
klinik ve görüntüleme bulguları tıbbi dosyalarından derlendi.
Bulgular: Çalışmaya toplam 96 BH (ortalama yaş 39,9±11,8 yıl; 51 erkek,
41’i NBH) ve 97 MS (ortalama yaş 34,97±4,1 yıl, 24 erkek) hastası alındı.
100 sağlıklı kontrol birey (ortalama yaş 36,18±11,10 yıl, 46 erkek) vardı.
HBS, MS (%22,8) ve NBH (%22) gruplarında en sıktı ve kontrol grubuyla
(%10) kıyaslandığında anlamlı fark bulundu (sırayla p değerleri 0,004 ve
0,029). Özürlülüğü daha az olan MS hastalarında HBS daha sıktı. HBS
semptomlarının şiddeti MS grubunda en ağırdı. MS grubunda uyku
bozukluğu oranı da yüksekti. Stres, tüm gruplarda HBS’yi kötüleştiren
faktör olmakla birlikte MS grubunda en fazlaydı (p=0,011). Hem MS hem
de NBH grubunda manyetik rezonans görüntülemedeki lezyonlarının
dağılımı ile HBS arasında anlamlı korelasyon yoktu.
Sonuç: Huzursuz bacaklar sendromunun, periferik nöropatilerin tüm
tipleri, miyelopati ve Parkinson Hastalığı gibi periferik ve merkezi sinir
sistemini etkileyen hastalıklara eşlik edebileceği iyi bilinir. Bu çalışma, MS
ve NBH’nin de HBS için bir risk faktörü oluşturduğunu ve semptomların
daha ağır seyretmesine neden olabileceğini göstermiştir
Restless Legs Syndrome in Patients with Behçet’s Disease and MultipleSclerosis: Prevalence, Associated Conditions and Clinical Features
Introduction: To investigate the prevalence and characteristics of
Restless Legs Syndrome (RLS) in patients with Behçet’s Disease (BD) and
Multiple Sclerosis (MS).
Methods: Consecutive patients with BD and MS seen in the outpatient
clinic were included in the study. As a control group, volunteer subjects
without a known peripheral or central nervous system disorder were
included. The BD group was divided into two sub-groups as BD with
neurological involvement [Neuro-Behçet’s Disease (NBD)] and BD without
any neurological involvement (other BD) for further evaluation. Data on
demographic characteristics, medical history and family history were
collected, and all patients underwent neurological examination. The patients
were evaluated for the presence of diagnostic criteria for RLS. The features
and severity of RLS were evaluated in patients with RLS using Restless Legs
Syndrome Identification Form, and the International Restless Legs Syndrome
Study Group (IRLSSG) Rating Scale. The clinical and radiological findings of
patients with BD and MS were retrieved from their medical files.
Results: The study included a total of 96 patients with BD (mean age
39.9±11.8; 51 males; 41 patients with NBD) and 97 patients with MS
(mean age 34.97±4.1 years; 24 males). There were 100 healthy control
subjects (mean age 36.18±11.10 years; 46 males). RLS was more prevalent
in MS (22.8%) and NBD (22%) groups compared to the control group (10%;
p=0.004 and 0.029, respectively) with a statistically significant difference.
The prevalence of RLS was higher in MS patients with less disability. Most
severe RLS symptoms were observed in the MS group. The rate of sleep
disorders was also higher in MS group. Although stress appeared to be
a factor worsening RLS in all groups, its prevalence was higher in the MS
group (p=0.011). There was no correlation between the distribution of
magnetic resonance imaging lesions and RLS in both MS and NBD groups.
Conclusions: It is well established that RLS can accompany disorders
involving the peripheral and central nervous systems such as all types of
peripheral neuropathy, myelopathy, and Parkinson’s disease. The present
study showed that MS and NBD also seem to be a risk factor for RLS,
being associated with more severe symptoms.