Nöropsikiyatri Arşivi; 2020;57(1):37-43
Çocukluk Çağı Travması ile Obsesif-Kompulsif Bozukluk Belirti Şiddeti Arasındaki İlişkiye Aracılık Eden Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu, Dürtüsellik, Anksiyete ve DepresifSemptomlar
A Çoban , O Tan
HTA Nöropsikiyatri Merkezi, İstanbul
Amaç: Artan sayıda ki araştırmalar, çocukluk çağı travmasını obsesifkompulsif bozuklukla (OKB) ilişkilendirmektedir. Bu çalışmanın amacı,
çocukluk çağı travması ile OKB şiddeti ve eşlik eden dürtüsellik, Dikkat
Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), anksiyete ve depresif
belirtileri de dâhil olmak üzere, OKB arasındaki ilişkileri incelemektir.
Yöntem: Yüz altı OKB hastasından oluşan uygun örnekleme, Çocukluk
Çağı Travmaları Ölçeği Anketi (ÇÇTÖ), Yale-Brown Obsesif Kompulsif
Ölçeği (Y-BOKÖ), Wender Utah Derecelendirme Ölçeği (WUDÖ),
Hamilton Depresyon Derecelendirme Skalası (HAM-D), Beck Anksiyete
Envanteri (BAE) ve Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 (BDÖ-11) verildi.
Bulgular: Sonuçlar, çocukluk çağı travmasının dolaylı olarak OKB’nin
şiddetini öngördüğünü ve OKB hastalarında anksiyete, DEHB, WUDÖ
ve dürtüsellik gibi doğrudan komorbiditeleri öngördüğünü göstermiştir.
Çocukluk çağı travması olan hastalarda WUDÖ, BAE ve BDÖ-11 skorları
daha düşüktü ve daha az eğitim görmüştü. Devam eden erişkin DEHB,
çocukluk çağı travması olan kişilerde daha yaygındı.
Sonuç: OKB hastalarında çocukluk çağı travması öyküsü OKB’nin şiddeti
ve depresif belirtiler üzerinde dolaylı etkilere sahiptir ve ciddi anksiyete,
yüksek dürtüsellik, DEHB prevalansı ve düşük eğitim düzeyleri ile ilişkilidir.
Çocukluk çağı travmasının OKB şiddeti ve komorbidite üzerindeki
etkilerini netleştirmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Attention Deficit Hyperactivity Disorder, Impulsivity, Anxiety, and Depression Symptoms Mediating the Relationship Between Childhood Trauma andSymptoms Severity of Obsessive-Compulsive Disorder
Introduction: A growing body of research associates childhood trauma
with obsessive-compulsive disorder (OCD). The aim of this study was
to investigate the relationships between childhood trauma and OCD,
including both its severity and OCD patients’ comorbid impulsivity,
ADHD, anxiety, and depressive symptoms.
Methods: A convenient sample consisting of 106 patients with OCD was
given the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Yale-Brown Obsessive
Compulsive Scale (Y-BOCS), Wender Utah Rating Scale (WURS),
Hamilton Rating Scale for Depression (HAM-D), Beck Anxiety Inventory
(BAI), and Barratt Impulsivity Scale-11 (BIS-11).
Results: The results showed that childhood trauma indirectly predicts
the severity of OCD and directly predicts comorbidities in OCD patients,
including anxiety, ADHD, WURS, and impulsivity. Patients with childhood
trauma had higher WURS, BAI, and BIS-11 scores and fewer years of
education. Ongoing adult ADHD was more common in individuals with
childhood trauma.
Conclusion: A history of childhood trauma in OCD patients has indirect
effects on the severity of OCD and depressive symptoms and is associated
with more severe anxiety, higher levels of impulsivity, higher prevalence
of ADHD, and lower levels of education. More research is needed to
clarify the effects of childhood trauma on OCD severity and comorbidity.