Amaç: Depresyondaki kardiyovasküler risk, küçük klinik örneklemlerde ve toplum temelli çalışmalarda araştırılmış ve çelişkili sonuçlar elde edilmiştir. Bununla birlikte, hiç antidepresan kullanmamış depresif hastalarda kardiyovasküler risk kapsamlı bir şekilde test edilmemiştir. Yöntem: Vücut kitle indeksine dayalı Framingham Kardiyovasküler Risk Skoru ve çözünür hücreler arası adezyon molekülü-1 (sICAM-1) seviyeleri, ilaç kullanmayan depresif hastalarda ve sağlıklı gönüllülerde kardiyovasküler hastalık riskini değerlendirmek için kullanılmıştır. Bulgular: Framingham Kardiyovasküler Risk Skorlarında ve tek tek değerlendirilen risk faktörlerinde hastalar ve sağlıklı kontroller arasında anlamlı fark yoktu. Her iki grup da sICAM-1 açısından benzerdi. Sonuç: Kardiyovasküler risk ile majör depresyon arasında yaygın olarak saptanan ilişki, ileri yaşlardaki depresif hastalarda ve tekrarlayan atakları olan hastalarda daha belirgin olabilir.

Introduction: Cardiovascular risk in depression has been investigated in small clinical samples and population-based studies revealing inconclusive results. However, cardiovascular risk in drug-naive depressed patients has not been tested extensively. Methods: Body mass index-based Framingham Cardiovascular Risk Scores and soluble intercellular adhesion molecule-1 (sICAM-1) levels were used to assess the risk of cardiovascular disease in drug-naive depressed patients and healthy volunteers. Conclusion: There were no significant differences in Framingham Cardiovascular Risk Scores and individually assessed risk variables between patients and healthy controls. Both groups were comparable in terms of sICAM-1. Results: The widely recognized association between cardiovascular risk and major depression might be more prominent in older depressed patients and patients with recurring episodes.