Nöropsikiyatri Arşivi; 2009;46(4):143-148
Türkiye?de Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Yataklı Servisleri, Gerekli mi ve İşe Yarıyor mu?
T Güvenir, FV Taş, A Özbek
Dokuz Eylul University School of Medicine Child and Adolescent Mental Health Department, Izmir, Turkey
Amaç: Yataklı tedavi modeli, tüm dünyada çocuk ve ergen ruh sağlığında yaygın olarak kullanılan yoğun bir tedavi ve rehabilitasyon şeklidir. Bazı çalışmalarda, çocuk ve ergen ruh sağlığı yataklı servislerinin etkili olduğu bulunmuş ve çocuk ve ergen ruh sağlığı bütüncül yaklaşımlarında önemli bir unsurdur. Bu çalışmadaki amacımız, yeni açılan servisimizde tedavi gören çocuk ve ergenlerin hastane dosyalarındaki bilgiler ve bulgulardan yararlanarak, iki önemli zaman diliminde; (i) yatışta ve (ii) taburculuktaki bazı ölçümlerden yararlanarak tedavinin etkinliğini göstermektir.
Yöntemler: Ocak 2006-Mayıs 2008 tarihleri arasında, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Servisi (ÇERSS)'nde yatarak tedavi gören ve taburcu edilen hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelenmiştir. Hastaların yatış ve çıkışta psikopatolojilerinin şiddetini değerlendirmek amacı ile farklı değişkenlerden yararlanılmıştır. Buna ek olarak, hastaların psikiyatrik tanıları, psikofarmakolojik tedavilerinin detayları ve yatış süreleri ayrıca incelenmiştir.
Bulgular: Daha önce bu alanda yapılan çalışma sonuçlarına uyumlu olarak, bizim çalışmamızda da ÇERSS yataklı servisinde yatan hastaların tedavi sonuçlarını değerlendirme ölçütlerinin hepsinde yatış ve taburculuk arasında anlamlı düzeyde fark olduğu gösterilmiştir.
Tartışma: Ülkemizde ruh sağlığı politikalarının belirlendiği ve ruh sağlığı eylem planları üzerinde tartışıldığı bu dönemde çocuk ve ergen ruh sağlığı hizmetlerinin en gelişmiş ve en yoğun şekli olan yataklı tedavilerin gerekliliği ve etkinliğinin gösterilmesinin önemine inanmaktayız.
Child and Adolescent Mental Health Inpatient Services in Turkey: Is There a Need and Are They Effective?
Objective: Inpatient care is the most widely used intensive care component of child and adolescent mental health services (CAMHS) internationally. In some studies, child and adolescent inpatient care has been shown to be effective and remains a neccesary function of a comprehensive child and adolescent mental health service. Our aim is to examine the treatment outcome of our newly opened CAMHS inpatient unit in terms of patients functioning levels via key variables which were measured at two time periods, namely (i) at admission to the unit and (ii) at discharge.
Methods: The data was collected from the individual case files of the patients who had inpatient care in the Dokuz Eylül School of Medicine CAMH Inpatient Unit between January 2006 and May 2008. The difference in the level of severity of psychopathology of the patient at admission and at discharge was examined with different variables. Moreover, psychiatric diagnosis of the patients, psychopharmacological treatment details and length of stay were also evaluated.
Results: Consistent with the previous research, the present study shows that all the measures of treatment response of young people admitted to our inpatient unit improved substantially from admission to discharge.
Discussion: We believe that it is crucial and valuable to demonstrate the positive outcome of child and adolescent inpatient treatment in our country, while new legislative bodies have been discussing the National Mental Health Act.